Periodontologia jest obszernym działem stomatologii zajmującym się profilaktyką i leczeniem chorób w zakresie przyzębia i błon śluzowych jamy ustnej. Najczęstszym schorzeniem dotyczącym przyzębia jest parodontoza.
Poważne skutki ataku bakterii Parodontoza jest bakteryjną chorobą obejmującą przyzębie, która nieleczona prowadzi do stopniowej utraty zębów. Pierwszymi objawami parodontozy mogą być krwawienie z dziąseł podczas szczotkowania czy obrzęk dziąseł. W stadium tym, nazywanym gingivitis (zapalenie dziąsła), nie doszło jeszcze do destrukcji przyczepu nabłonkowego i pogłębienia rowka dziąsłowego. Stan ten jest całkowicie odwracalny. Jednak kiedy pojawia się ropny wyciek z kieszonek dziąsłowych, ich głębokość jest zwiększona to znak, że doszło już do nieodwracalnych zmian w przyzębiu. Mówimy wtedy o periodontitis (zapaleniu przyzębia). Nieleczone zapalenie przyzębia postępuje - prowadzi do obnażenia korzeni zębów, odsłonięcia furkacji korzeni czyli miejsc gdzie formują się dwa lub więcej korzenie zębów, czy wreszcie rozchwiania zębów i ostateczne ich utraty. Parodontoza jest chorobą przewlekłą. Nie można jej wyleczyć, lecz można ją zahamować wykonując specjalistyczne zabiegi. Profesjonalne zabiegi higienizacyjne warunkują wycofanie stanu zapalnego. Dziąsła przestają krwawić, ustępuje ropny wyciek z kieszonek dziąsłowych oraz nieprzyjemny zapach z ust, zęby znacznie mniej się chwieją lub stają się nieruchome. Czasem konieczne jest zblokowanie najbardziej ruchomych zębów.
Parodontoza wpływa negatywnie na stan całego organizmu. Przewlekłe zapalenie w obszarze przyzębia rzutuje na inne organy. Nawet u pacjentów zdrowych paradontoza zwiększa kilkukrotnie częstość wystąpienia udarów mózgu, zawału serca, rozwoju cukrzycy, chorób reumatycznych czy dny moczanowej. Do czynników sprzyjających rozwojowi parodontozy należą: palenie papierosów, nieprawidłowa higiena jamy ustnej, cukrzyca (typ I i II), czynniki genetyczne, osłabienie systemu immunologicznego, niektóre leki, zaburzenia hormonalne.
Celem leczenia parodontitis jest efektywne usunięcie bakterii, biofilmu i złogów z kieszonek dziąsłowych poprzez wyczyszczenie ich na całej głębokości. Terapia ta powinna być oszczędna dla tkanek miękkich i twardych, w tym cementu korzeniowego oraz w miarę możliwości bezbolesna. Wszystkie te elementy spełnia system VECTOR.
W pierwszym etapie leczenia usuwa się kamień i osad naddziąsłowy. Zastosowanie sytemu VECTOR pozwala na natychmiastowe zabezpieczenie powierzchni zębów uwrażliwionych podczas scalingu. Podanie fluidu z hydroksyapatytem (podstawowy budulec tkanek twardych zęba) uzupełnienia braki szkliwa, cementu i zębiny. Takie postępowanie zmniejsza nadwrażliwość w czasie zabiegu, powoduje delikatne (o około pół stopnia) rozjaśnienie koloru zębów. Dzięki temu użycie piaskarki jest ograniczone lub nie jest konieczne.
Poniżej przedstawiam zdjęcia powierzchni zębiny wykonane mikroskopem elektronowym przed i po zastosowaniu systemu Vector. Na pierwszym zdjęciu, wykonanym przed zabiegiem, widoczne są otwarte kanaliki zębinowe. Dzięki zastosowaniu hydroksyapatytu zamknięto kanaliki zębinowe, co klinicznie skutkuje zmniejszeniem nadwrażliwości (drugie zdjęcie).
Drugim etapem leczenia paradontozy jest zastosowanie systemu VECTOR poddziąsłowo, także z fluidem. Pracując w kieszonkach dziąsłowych używamy rękojeści Paro, która nie uszkadza powierzchni zęba. Usuwa kamień, osad i biofilm oszczędzając powierzchowną warstwę korzenia – cement. Korzyścią dla pacjenta jest znacznie lepsza estetyka tkanek dziąsła, które mogą zespolić się z nieuszkodzonym cementem. Procesy regeneracyjne przebiegają znacznie sprawniej, a recesje dziąsłowe są mniejsze lub nie występują. Hydroksyapatyt zamyka obnażone kanaliki zębinowe znosząc nadwrażliwość już na etapie zabiegu.
Zabieg powtarza się do momentu osiągnięcia zdrowego przyzębia. Przy bardzo zaawansowanych stadiach parodontozy możliwe jest wykonanie zabiegów płatowych – chirurg uzyskuje wówczas dostęp do tkanki zapalnej, którą jest w stanie usunąć. Zabieg taki nazywa się kiretażem otwartym.
